صورتش غرق رنگ بود و بی نیاز به رنگ. کاش میدانست که با این همه رنگ تنها زیباییش را پنهان کرده است..
پرده حصیر سیاه مژگان ، نرم از روی نگاه بالا برد و گونه هایش گل انداخت . فرشته ای بود در قالب آدمیت.
قلبم را قانع کردم که فرشتگی هم از اعجاز رنگ است
چشمانم را به لحظه ای سکوت دعوت کردم و باز گذشتم ، بی پروا و آرام...........
آقا من دواطلب اول دادن ... چيز يعنی کامنت دادن ... آره فرشته هام رنگ دارند ... چيزهای بی رنگ که قشنگ نيستند
داری راه میوفتیا خیلی خوب بود داش پرهام
به نظر من عالی بود :)
ايوووول:) خيلی حال کردم!
پرهام همه چی يه توهمه هيچ چيز واقعی نيست نه اون دختره نه هيچ کس ديگه ای و نه فکر های تو همه چيز غير واقعی است دروغ محض